سرود عشق

بهار آمد و گلزار، نور باران شد‏

‏چمن ز عشق رخ یار، لاله افشان شد

سرود عشق ز مرغان بوستان بشنو!‏

‏جمال یار ز گلبرگ سبز، تابان شد

ندا به ساقی سرمست گلعذار رسید

 ‏که طرف دشت چو رخسار سرخ مستان شد

به غنچه گوی که از روی خویش، پرده فکن‏

 ‏که مرغ دل ز فراق رخت، پریشان شد

ز حال قلب جفا دیده ام، مپرس،

مپرس‏ ‏چو ابر از غم دلدار، اشک ریزان شد